قرارگیری ایلام بعنوان قطب اربعین یک موهبت الهی برای مردم این استان است
تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۱۹۵۴۰
نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه ایلام با اشاره به اینکه عاشورا پس از ۱۴ قرن همچنان زنده و پابرجاست، گفت: قرارگیری ایلام بعنوان قطب اربعین یک موهبت الهی برای مردم این استان است
به گزارش خبرگزاری برنا از ایلام؛ حجت الاسلام اله نور کریمی تبار در مراسم سوگواری ماه محرم و قرائت زیارت عاشورا، افزود: با هر اشکی که برای امام حسین ( ع ) ریخته می شود تمامی گناهان شخص بخشیده می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه قیام امام حسین(ع) برای این بود که بندگان خدا را از جهالت و نادانی نجات دهد، اظهار داشت: امام حسین(ع) برای اجرای عدالت و تحقق آزادی، جان خود را فدا کردند.
امام جمعه ایلام تصریح کرد: زیارت عاشورا مملو از عرفان و معرفت است و یک ارتباط عاشقانه با خداوند متعال و امام حسین (ع) است.
حجت الاسلام کریمی تبار تأکید کرد: راه و خط سرخ امام حسین(ع)، یک خط و اعلام جنگ دائمی در طول عمر انسان در برابر همه ظالمان و استکبار جهانی است، انسان حسینی به هر سمتی که غالب شود حرکت نمیکند بلکه به دنبال خونخواهی امام حسین (ع) است.
نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه ایلام گفت: باید افق دید خود را در فرهنگ معرفتی ائمه اطهار(ع) بالا ببریم و این در واقع یک مرزبندی عقیدتی و فکری برای همه ماست که در برابر دشمنان آن حضرت، دشمن و در برابر دوستان و یاران آن حضرت، دوست هستیم.
وی اظهار داشت: با برافراشتن بیرق عزای حسینی در منازل و ادارات، اعلام میکنیم که ما عزادار امام حسین ( ع ) هستیم و در خط سرخ و مسیر آن حضرت گام بر میداریم.
حجت الاسلام کریمی تبار ادامه داد: عاشورا برای ما عبرت و درس است دیدیم کسانی که مسلم بن عقیل را به عنوان نماینده امام رها کردند و شمشیر به دست گرفتند و با امام زمانشان جنگیدند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره برگزاری کنگره بزرگ اربعین در استان، افزود: قرارگیری ایلام بعنوان قطب اربعین یک موهبت الهی برای مردم این استان است و خدمت به زوار ابا عبدالله الحسین (ع) بسیار ارزشمند است که این سعادت بزرگ نصیب مردم شده است.
انتهای پیام
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: امام جمعه ایلام مراسم سوگواری ماه محرم امام حسین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۱۹۵۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مریم خمینی نوه امام در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش تابناک به نقل از عصر ایران، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»